Over 38 Dresses

Hoe het zo kwam, van de Stenen winkel naar de online shop 38 Dresses. Dit artikel stond in de Leeuwarder Courant mode bijlage September 2019.

Een enorme etalage vol jurkjes. Zo noemt Betty Bakker haar winkel 38 Dresses. Omdat de stenen winkel in het stille straatje in het centrum van Leeuwarden tegelijkertijd een groot magazijn is voor de gelijknamige website die minstens zoveel klanten trekt.

Een goed kleedje weet waar het moet liegen. Een prachtige Belgische volzin die precies weergeeft waaraan een jurk moet voldoen. En bedenk dat ieder figuur weer om andere leugentjes vraagt. Brede heupen, volle boezem, smalle schouders, lange benen, een bol buikje of geen taille, dat alles vraagt om een ander type jurk. Wat een bof dan dat er zoveel verschillende modellen zijn. En het lijkt wel alsof er ieder jaar weer een nieuw modemerk bijkomt dat zich op het fenomeen jurkje stort.

Van Nederlandse bodem zijn dat onder andere Tante Betsy, King Louie, Lien & Giel, Le Pep, Zilch, 4funkyflavours, Vrolijke Famkes, Smashed Lemon, Bakery Ladies. Uit België komen Froy&Dind, WAX en Who’s that girlWow to go. Andere bekende namen zijn Nice Things en Skunkfunk (beiden uit Spanje), Margot (Denemarken) en Blutsgeschwister (Duitsland).

Bij 38 Dresses komen veel van bovenstaande merken samen. In de stenen winkel, die in Leeuwarden is gevestigd, en op de gelijknamige website. 38 Dresses bestaat sinds 2013. Eigenares Betty Bakker (45) draaide op 4 januari de winkeldeur van het slot, zette het bordje open in de etalage, maakte koffie en pakte een stoel. In afwachting van de eerste klanten.

„Ik begon met tweedehandskleding, daar had ik ervaring mee opgedaan bij een andere zaak in Leeuwarden. Voordat ik opende, heb ik drie maanden lang kleding ingekocht in kringlopen in Friesland. Eerst alles nog zelf gewassen en toen in de winkel gehangen.” Ze lacht bij de herinnering aan hoe ze van start ging. „Er waren dagen dat er niemand kwam en dat ik hier maar gewoon zat te wachten.”

Maar vanaf het begin stond er al een klein rekje met nieuwe jurkjes van Tante Betsy. „Dat vond ik zo’n leuk merk, die heb ik gewoon gevraagd of ik het hier ook mocht verkopen.” Naarmate de economie aantrok en de crisis het veld ruimde, groeide de vraag naar nieuwe kleding en kromp de handel in tweedehands. „Toen ben ik gewoon merken gaan googelen en wat ik zelf leuk vond probeerde ik in mijn winkel te krijgen.”

VLIEGENDE START

In 2016 ging ook de laatste tweedehandskleding de deur uit en sindsdien verkoopt 38 Dresses alleen nog nieuwe kleding. En accessoires. Maar daarover later meer. Eerst moeten we het nog even hebben over de vliegende start van de website in 2015. „Ja dat is een mooi verhaal. Ik ben altijd gek op computers geweest, dus ben al snel begonnen met het maken van een website.”

„Maar ik moest hem nog wel even testen. Dus had ik er één jurk in gezet, de Dress Sue van Tante Betsy in L, en midden in de nacht zette ik de site online. Ik stopte mijn jurk in het winkelmandje en wilde afrekenen. En wat denk je? Iemand anders had hem intussen al gekocht!”

Een voorteken van het grote onlinesucces van 38 Dresses. „Op dit moment zeg ik wel eens dat ik een soort Cool Blue ben. Een enorme etalage met een website.”

STENEN VERSIE

Die enorme etalage zit behoorlijk verstopt in een stil straatje in het centrum, achter een raam en een deur. De stenen versie van 38 Dresses lijkt meer op een woonhuis met een bewoner die van kleur houdt. Maar achter de deur in het halletje schuilt een metersdiepe ruimte vol rekken en kasten. Je vindt er ook jassen, schoenen, tassen, panty’s, sokken en kleine hebbedingetjes. Grootste gemene deler: kleurrijk en vrolijk.

„We zitten hier inderdaad niet in het centrum maar dat is geen probleem. Als er grote festivals zijn in de stad en het publiek moet worden omgeleid, lopen ze hier door de Bagijnestraat. En dan zie je de vrouwen kijken en stilhouden. De loop zit er nu goed in.” Zelf stuitte ze ook bij toeval op het winkelpandje. „Ik fietste door de straat en zag het te huur staan. Het zag er hartstikke smerig en verwaarloosd uit. Maar toch vond ik het mooi.”

De eigenaar was maar wat blij met de belangstelling. De vorige huurder was met de noorderzon verdwenen en had de boel verloederd achter gelaten. Met een beetje hulp en wat spaargeld kon Betty van start gaan. In een heel andere richting dan je zou verwachten met haar vooropleiding. Betty heeft namelijk eerst het conservatorium gedaan, klassieke saxofoon, en toen ze daarin lastig werk kon vinden, knoopte ze er nog een studie Neuropsychologie in Groningen aan vast.

„Toen ik daarmee klaar was, wilde ik promoveren of een baan.” Promoveren liep op het nippertje mis. „We waren met zijn tweeën overgebleven. Maar die ander werd uitgekozen. Ik heb nog nooit zo’n mooie afwijzing gehad”, lacht ze. „Toen dacht ik wel ‘dit lukt me niet nog een keer’. Ik had een jaar moeten wachten en misschien, zoals de anderen, intussen voor niks in een ziekenhuis werken. Maar daar had ik geen zin in.”

KANTOOR

Postnl, waar ze tijdens haar studie had gewerkt, was ook niet de plek waar ze lang wilde blijven. „Ik spoorde er verdwenen pakketjes op. Ik dacht eerst: het kan toch niet leuk zijn om van 9 tot 5 op een kantoor te zitten. Maar dat was het wel. Ik heb er een heel goede tijd gehad. Alleen, je wilt toch verder.” En toen fietste ze door de Bagijnestraat en zag dat bordje Te huur.

„Mijn moeder en zus hebben ook allebei een winkel – in woonaccessoires – en ik merkte wel dat de vrijheid van eigen baas zijn me trok. De eerste jaren werkte ik 50 tot 60 uur per week maar nu heb ik vier mensen in dienst.” Met haar partner die twee kinderen heeft uit een vorige relatie, woont ze nu in Noordburgum. Ze is herstellende van een ziekte, maar speelt al weer met de gedachte aan een tweede zaak. Niet in Leeuwarden maar ergens in de provincie.

Willen we nog wel even weten waar de naam 38 Dresses vandaan komt. Betty: „Oh, die is gebaseerd op de film 27 Dresses. Daarin is de hoofdrolspeelster Katherine Heigl 27 keer bruidsmeisje. Ik vond hem zo leuk, ik heb hem denk ik ook wel 27 keer gezien. En omdat ik 38 jaar was toen ik hiermee ben begonnen, heb ik mijn zaak 38 Dresses genoemd.”

Auteur: Marja Boonstra
Fotograaf: Fotografie Lydia
Visagie: Marja Meindertsma
Styling: Cynthia Welles